بزرگترین وظیفه‌ی منتظران

بزرگترین وظیفه‌ی منتظران امام زمان این است که از لحاظ معنوی و اخلاقی و عملی و پیوندهای دینی و اعتقادی و عاطفی با مؤمنین و همچنین برای پنجه درافکندن با زورگویان، خود را آماده کنند. کسانی که در دوران دفاع مقدس، سر از پا نشناخته در صفوف دفاع مقدس شرکت میکردند، منتظران حقیقی بودند. کسی که وقتی کشور اسلامی مورد تهدید دشمن است، آماده‌ی دفاع از ارزشها و میهن اسلامی و پرچم برافراشته‌ی اسلام است، میتواند ادعا کند که اگر امام زمان بیاید، پشت سر آن حضرت در میدانهای خطر قدم خواهد گذاشت. اما کسانی که در مقابل خطر، انحراف و چرب و شیرین دنیا خود را میبازند و زانوانشان سست میشود؛ کسانی که برای مطامع شخصی خود حاضر نیستند حرکتی که مطامع آنها را به خطر میاندازد، انجام دهند؛ اینها چطور میتوانند منتظر امام زمان به حساب آیند؟ کسی که در انتظار آن مصلح بزرگ است، باید در خود زمینه‌های صلاح را آماده سازد و کاری کند که بتواند برای تحقق صلاح بایستد.

بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت نیمه‌ی شعبان در مصلای تهران ۱۳۸۱/۰۷/۳۰

ایرانی، ایرانی بخر

این هم یه نمونه خودکار ایرانی

پ.ن: آدرس نمایندگی

دست آورد یا دل رفت؟

در نمایشگاه کتاب چه بدست می آورم؟

در نمایشگاه کتاب چه از دست می دهم؟

کتاب های ضروری و مورد نیاز را از جای دیگر نمی شود خرید؟

چرخ زدن برای پیدا کردن در نمایشگاه کتاب، برای من ضروری است یا مضر؟

راه دیگری نداریم از تازه های نشر متوجه شوم؟

کشته مرده ی تخفیفم؟

...

پ.ن: این یک نسخه شخصی است، برای هر مریضی تجویز نمی شود.

رو که رو نیست

چند جلسه ای سر کلاس زبان هر وقت استاد می خواست شروع کند که از یک نفر بپرسد، دعا می کنم که آن نفر من نباشم. جلسات اول مشکلی نبود و به حمدلله به من نرسید. پیش خودم به خدا می گفتم این دفعه رو به من رحم کن(!)، برای دفعه بعد می خونم.

می گذشت و تا دفعه بعد خستگی و کار و در و دیوار دست به دست هم می دادند تا من باز هم درس را نخوانده سر کلاس بروم.

جلسات چهارم و پنجم وقتی دوباره داشتم پیش خودم از خدا می خواستم که یک فرصت دیگر به من بدهد حالت جالبی بهم دست داد، از طرفی می دانستم اگر دوباره از خدا بخواهم و بگم که این دفعه از من نپرسد و سری بعد این کار را بکند باز هم نمی خوانم و تنبلی می کنم، از طرفی هم موقعیت حساسی بود و نمی شد دعا نکرد. واقعا نمی دونستم چی بگم.

پ.ن: خیلی پر روییم خدا، ارحمنا

موفقیت

خدا رو شکر موفق شدم در یک دوره 50-60 روزه منهای 4-5 روز پیاپی هر شب قبل خواب مسواک بزنم(!!!).

این برای منی که فقط ماه رمضان آن هم موقع سحر مسواک می زدم یک موفقیت خوب محسوب میشود.

خدا رو شکر

پ.ن: قلیل یدوم...

شیطان اکبر

وسط هیئت داشتم با خودم فکر می کردم که یه مطلب بنویسم و به خودم و رفقا بگم که آقا حالا یادمان نرود آمریکا شیطان اکبر است. مذاکرات سر جای خودش اما این را یادمان نرود.

بنا به حسی که برای خودم ایجاد شده بود (که البته نمی دانم رفقای دیگر هم همین طور شده بودند اخیرا یا نه). 

خوب شد، امروز آقا که صحبت کرد حس انزجار و دشمن انگاری ام دوباره به دوران خوب خودش برگشت.

خدا رو شکر

تحویل سال

لحظاتی پیش فهمیدم این رفیقمون که سمت چپ من دراز کشیده، که سه ماه از من بزرگ تره، قبل محرم رفته قاطی مرغ ها و متاهلی اومده جهادی.

آخرین شکست عشقی سال 1393

ساعت 22، 29 اسفند ماه

روستای خواجه منجی کوه

من و کالای ایرانی

سلام

چند وقتیه که به سرم زده به طور جدی برم سراغ کالای ایرانی. حالا نه اینکه به سرم زده بد باشه ها، نه، خلاصه یعنی اینکه بنا ام رو بر این گذاشتم. سر هر خریدی هم که میشه یکی از اولین نکاتی که مد نظر می گیرم این موضوع هستش.

مثلا اگر با مادرم بریم مغازه ای یا فروشگاهی تا لباس بخریم حتما قبل از اینکه خرید رو قطعی کنیم یا حتی قبل از اینکه بخوایم روی یک جنس فکر بکنیم اول دقت می کنم تا ببینم ایرانی هست یا نه. یا مثلا وقتی سر خرید بعضی وسائل بهداشتی مثل شامپو و مسواک و ... میشه به پدرم که معمولا این چیز ها رو می خرند میگم که حتما ایرانی بخرید، ماشاالله ایرانی اش هم که کم نیست و در انواع مختلف موجود هست.

همین تاکیدهای من باعث شده که خوانواده متوجه این بشوند که من از این به بعد بنا دارم که ایرانی بخرم. 

یکی دیگر از مزیت های این کار که خودمون حتما به طور جد اصرار داشته باشیم که ایرانی بخریم و بهش عمل کنیم این هست که بعضی کالاهای ایرانی که بعضی درباره اش فکر می کنند که خیلی خوب نیست و  می روند سمت نمونه خارجی اش رو عملا نشون میدیم کیفیتش خوبه و حتی از نمونه خارجی اش هم بهتر هست.

و در آخر بگم که به نظرم خیلی مهم هست ما خودمون هم با قدرت تو این مسیر حرکت کنیم و ایرانی بخریم، به طوری که بقیه متوجه بشوند، و در همین حین به بقیه هم متذکر بشیم که <<ایرانی، ایرانی بخر>>. ان شاالله که خیلی موثر واقع میشه.

سکن

در قرآن، آیه «و جعل منها زوجها لیسکن الیها» آمده است. دو جا در قرآن، تعبیر سکن- تا آن جایی که من یادم هست-وجود دارد. خدای متعال، زوج آدمی را از جنس او قرار داد، زوج زن را، زوج مرد را از جنس خود او قرار داده، «لیسکن الیها» تا اینکه آدمی بتواند – چه مرد و چه زن – در کنار شوهر یا همسر، احساس آرامش کند.(1)

این آرامش، سکونت و نجات از تلاطمهای روحی و اضطرابهای زندگی است. میدان زندگی، میدان مبارزه است و انسان در او دائماً در معرض نوعی اضطراب است، این بسیار چیز مهمی است. اگر این آرامش و سکونت به نحو صحیحی تحقق پیدا کند، زندگی سعادتمندانه می‌شود، زن خوشبخت می‌شود، بچه‌هایی که در این خانه متولد می‌شوند و پرورش می‌یابند، بدون عقده رشد خواهند یافت و خوشبخت خواهند شد. یعنی از این جهت، زمینه برای خوشبختی همه اینها فراهم است.(2)

حضرت آقا

خطبه عقد

(1). 1375/10/5

(2). 1376/4/31

دغدغه

آدم باید در زندگی اش هدف داشته باشد.

صبح که از خواب بیدار می شوی با انرژی باشی و برای آن هدف روحیه داشته باشی. اصلا برای آن هدف از خواب بپری. او تو را بیدار کند.

با یاد تو می خوابم، در خواب تو را بینم

وز خواب چو برخیزم اول تو به یاد آیی

به عشق آن و به هوای آن از خانه بیرون بروی. دغدغه نفس کشیدنت باشد. همیشه روحیه ات بانشاط باشد و از هر کاری که در زندگی انجام می دهی، چی مربوط و چه نامربوط به آن، لذت ببری. نه اینکه با زور و خستگی و بی حوصلگی سراغش بروی. گاه و بیگاه به یادت بیاید و دوباره تو را پر از روحیه و انرژی کند.

یک مثالی بزنم، هر چند شوخی دارد ولی قضیه را ملموس می کند. یادم هست وقتی مدرسه می رفتیم حرفی می زدم. می گفتم:((شنبه را به عشق زنگ بازی و ورزشِ دوشنبه می گذرانم، از دوشنبه هم به عشق آخر هفته بقیه کلاس ها را می گذرانم.))

آدم حال زده و بی هدف کم حوصله است و یا اگر روحیه ای دارد خیلی راحت آن را از دست می دهد، ولی اگر یک هدفی داشته باشی، یک نقطه ای را در زندگی ات قرار داده باشی تا به آن برسی یا برای آن بدوی وضعیت فرق می کند. دیگر دچار روزمرگی نمی شوی. در گذر زمان غرق نمی شوی، هر چه هم این دل مشغولی واحدتر باشد، در مجموع یکی باشد، بلند باشد و ماندنی تر باشد بهتر است. اینکه این ماه و این سال را به عشق چیزی باشی و سال و ماه بعد را به عشق چیز دیگری خیلی خوب نیست.

چیزی را انتخاب کن که تا آخرین لحظه زندگی ات برای آن بجنگی و بدوی. حال ممکن است آن هدفت به خرده اهداف دیگری هم تقسیم بشود. در هر زمانی از زندگی ات کاری و وظیفه ای، ولی دغدغه اصلی تو همان است که بود.

آدم به یک ثباتی می رسد و به یک زندگی به هم پیوسته و نظام مند دست پیدا می کند. دیگر در کوچه و پس کوچه های زندگی و گذرش گم نمی شود.

آدم باید در زندگی اش هدف داشته باشد.