این خبر را برسانید به کنعانی ها

بوی پیراهن خونین کسی می آید

این خبر را برسانید به کنعانی ها

مهدی جهاندار

پ.ن: در شهر چه خبر است؟

دهکده جهانی

هفته پیش آخرین (و تقریبا تنها) حساب شبکه اجتماعی ام را پاک کردم تا خیالم راحت شود که دیگر هیچ چیزِ جامانده ای در این بلبشو ندارم. خیالم راحت شد که دیگر عضو هیچ کدام از این شبکه ها نیستم. خلاص از همه وقت تلف کردن ها و تنوع طلبی ها و کثرت گرایی ها*. به دور از همه خروارها اطلاعات مفید و غیرمفیدی که دردی را دوا نکرد. به دور از همه آدم هایی که حال و حوصله حضوری دیدنشان را هم ندارم چه برسد به مجازی و به دور از همه مجازی دیدن هایی که صفای حضوری را ندارد.**

* توحید خیلی حال میدهد.

** چهره به چهره و نفس در نفس دیدن رفقا و آشنایان و ... یک صفای دیگری دارد خب.

بزرگترین وظیفه‌ی منتظران

بزرگترین وظیفه‌ی منتظران امام زمان این است که از لحاظ معنوی و اخلاقی و عملی و پیوندهای دینی و اعتقادی و عاطفی با مؤمنین و همچنین برای پنجه درافکندن با زورگویان، خود را آماده کنند. کسانی که در دوران دفاع مقدس، سر از پا نشناخته در صفوف دفاع مقدس شرکت میکردند، منتظران حقیقی بودند. کسی که وقتی کشور اسلامی مورد تهدید دشمن است، آماده‌ی دفاع از ارزشها و میهن اسلامی و پرچم برافراشته‌ی اسلام است، میتواند ادعا کند که اگر امام زمان بیاید، پشت سر آن حضرت در میدانهای خطر قدم خواهد گذاشت. اما کسانی که در مقابل خطر، انحراف و چرب و شیرین دنیا خود را میبازند و زانوانشان سست میشود؛ کسانی که برای مطامع شخصی خود حاضر نیستند حرکتی که مطامع آنها را به خطر میاندازد، انجام دهند؛ اینها چطور میتوانند منتظر امام زمان به حساب آیند؟ کسی که در انتظار آن مصلح بزرگ است، باید در خود زمینه‌های صلاح را آماده سازد و کاری کند که بتواند برای تحقق صلاح بایستد.

بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت نیمه‌ی شعبان در مصلای تهران ۱۳۸۱/۰۷/۳۰