دهکده جهانی

هفته پیش آخرین (و تقریبا تنها) حساب شبکه اجتماعی ام را پاک کردم تا خیالم راحت شود که دیگر هیچ چیزِ جامانده ای در این بلبشو ندارم. خیالم راحت شد که دیگر عضو هیچ کدام از این شبکه ها نیستم. خلاص از همه وقت تلف کردن ها و تنوع طلبی ها و کثرت گرایی ها*. به دور از همه خروارها اطلاعات مفید و غیرمفیدی که دردی را دوا نکرد. به دور از همه آدم هایی که حال و حوصله حضوری دیدنشان را هم ندارم چه برسد به مجازی و به دور از همه مجازی دیدن هایی که صفای حضوری را ندارد.**

* توحید خیلی حال میدهد.

** چهره به چهره و نفس در نفس دیدن رفقا و آشنایان و ... یک صفای دیگری دارد خب.