حیات طیبه

من تو شهرمون (تهران) زندگی نمی کنم. توی جهادیه که مثل آدم زندگی می کنم.

با اینکه بازم نقص های خودش رو داره ولی خیلی آدم وارتر از زندگی تو شهر هست.

اینو از حال روحی و حتی جسمی خودم می تونم بفهمم، به راحتی.

اون قدر اوضاعم تو شهر داغون هست که سر چند روز رسما می خوام بالا بیارم.

اصلا یکی از مهمترین دلیل هایی که برای جهادی رفتن دارم همین زندگی آدم وار

هستش. واقعا نعمتیه.

شکرا لله