مرغ دل

نمیدونم چرا هر وقت این عکس رو میبینم یاد این آهنگ میفتم.

کابوس

تو خوابم راحت نیستیم.

والا، آخه دیدن همکلاسی دانشگاه تو خواب اونم سر اینکه ازدواج کرده دیگه چه صیغه ایه؟!

بابا خب آدم حسودیش میشه.

پ.ن: آخدا، مگه ما بدا دل نداریم....

فتامل

ما هیچ، ما نگاه

مراسم تشییع جنازه‌ی مرتضی پاشایی

صدای آشنا

وسط این همه شلوغی، وسط این همه صدا، وسط این همه آدم،

وقتی تو فکر غرق شدی و خیلی حواست به دور رو بری هات نیست

یکهو صدایی تو رو میبره به سال ها قبل، یاد ایام کودکی،

یک هو صدای مادربزرگم رو از وسط این جمعیت شنیدم.

عجیب نبود اگر برمی گشتم و دنبالش می گشتم.

خدا رحمتت کنه.

رزق

به همین سادگی

همین که یک هو پسر بچه ای توی پیاده رو بی مناسبت خاصی که تو نظرت باشه

بهت شکلات تعارف میکنه

همین میتونه خستگی های روز رو از تنت در کنه

ول شدگان

این که بقیه فکر می کنند تو هیچ کاری نمیکنی،

این که بقیه فکر می کنند کلا وقتت خالیه و بی کاری،

این که بقیه فکر می کنند مسیر دانشگاه و خانه هیچ کار مهمتری تو زندگیت نداری و نمیکنی،

اینا دلیلش چیه؟

چقدر واقعیت داره؟

چقدر نداره؟

درسته من خیلی فعال نیستم و دائما در حال مشغولیت نیستم یا هر چیز دیگری ولی وجدانا انصاف داشته باشید.

دوست داری چطوری بمیری؟

قسم به وعده شیرین "من یمت یرنی"       که ایستاده بمیرم به احترام شما

*مجتبی احمدی