هر چقدر هم که برایت بچینند و مرتب کنند و جابجا کنند باز هم تو باید خودت مرتب کنی. دست کم یکی دو هفته طول میکشد که زندگی به روال بیفتد و وسایل سر جایِ کاربردیِ خودشان بروند. در همین حین باید سعی کنی خانه داری خانمت را با کسی، مخصوصا مادرت مقایسه نکنی، همانطور که او تو را با پدرش مقایسه نمی کند. البته برای کسی مثل من که مرض تقارن و چینش منظم دارم یک مقدار سخت می شود اما کم کم همه چیز سر جایش می رود.
بعد از آن بایدبرای زمان هایتان برنامه بریزید. زمان با هم بودن، زمان کتاب خواندن، غذا خوردن، خوابیدن، بیدار شدن و بقیه روزمرگی هایتان.
یکی از کارهایی که می شود به خوبی انجام داد ایجاد عادات خوب است. تا اول کار هستی باید ایجاد کنی و جا بندازی.
کم کم همه چیز مرتب می شود، توکل کن، توسل کن و حواست را جمع کن.
