آقای من

آقای من

سایه ات، همیشه بر سر من مستدام باد

...

آدم رو تحریک می کنید از این خراب شده بره.

نمیشه زندگی کرد تو این خراب شده.

وزارت

انتهای دوران وزارت.

البته یه سوالی که برام پیش اومده اینه که خب بقیه اش چجوریه؟

حیات طیبه

من تو شهرمون (تهران) زندگی نمی کنم. توی جهادیه که مثل آدم زندگی می کنم.

با اینکه بازم نقص های خودش رو داره ولی خیلی آدم وارتر از زندگی تو شهر هست.

اینو از حال روحی و حتی جسمی خودم می تونم بفهمم، به راحتی.

اون قدر اوضاعم تو شهر داغون هست که سر چند روز رسما می خوام بالا بیارم.

اصلا یکی از مهمترین دلیل هایی که برای جهادی رفتن دارم همین زندگی آدم وار

هستش. واقعا نعمتیه.

شکرا لله

بسا برادرا 2

دقیقا همون موقعی که دلت گرفته خدا یکی رو میذاره سر راهت.

مغازه دار از هیئت اومده. جوون خوش مشرب بذله گویی که حسابی 

حالت رو جا میاره. دقیقا یکی مثل رفقای نزدیکت. همه اون چیزایی که 

برات ارزش هستند رو تو یک نیم ساعتی که داری ازش خرید می کنی

میبینی.

دیگه چی می خوای از خدا.

الحمدلله

پ.ن: یه جا این رو دیدم سندیتش رو نمیدونم ولی خیلی خوبه

امام صادق(ع)

إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَیَسْکُنُ إِلَى الْمُؤْمِنِ کَمَا یَسْکُنُ الظَّمْآنُ إِلَى الْمَاءِ الْبَارِد

مؤمن بسوى مؤمن آرامش می گیرد، چنان که تشنه به آب سرد آرامش می گیرد.